Narsist ebeveyn özellikleri
Narsistik istismarın belirtilerini tek tek belirtmek zor ancak narsist bir ebeveyn çocuğunun sürekli aşağıdaki durumlardan olumsuz etkilenmesine neden olur.
1) Narsist ebeveyn empati kuramaz.
Narsist kişilik bozukluğu olan kişiler empati duygusundan yoksundur. Söz konusu kendi çocukları için bile olsa, empati hissedemezler. Şimdi, çoğu ebeveyn, kendilerini incittiklerinde veya ağladıklarında çocukları için otomatik olarak endişe ve sempati duyuyor, ama bu adamlar değil. Yani çocuklarına düşünce veya balonu patlayınca "sihirli öpücükler" veren ebeveynler olduğu gibi, içsel veya dışsal her türlü yaralanmayı artıracak narsist ebeveynler de var.
Örneğin, rahatlatmak ve kendilerini daha iyi hissetmelerini sağlamak yerine, toksik anneler ☣️ çocuğun ihtiyaçlarını görmezden gelecek veya bazı durumlarda gözyaşlarını silene kadar onlara bağıracaktır. Zaten narsist ebeveynler ilgisizlikleriyle kendilerini belli ediyorlar. Narsist ebeveynlerin duygusal kapasiteleri çocuk ile empati kurup onu teselli etmek için uygun değil.
Sebep her ne olursa olsun, duygusal olarak o an kendini yatıştıramayan çocuğu teselli etmek şöyle dursun, "sulugöz olma" ya da "iyi oldu patladı balon, kafa dinleyeceğim" gibi acımasız yorumlar da narsist ebeveyn sinyalidir. Narsist ebeveynlerin kalbi, sadece kendi özgüvenleri için atar. Buzdan duvarları duygusal ilişkilenmeyi imkansız kılıyor.
2) Narsistler çocuklarını karşılaştırır.
Narsist ebeveynler, aile klanları içinde gücü ve otoriteyi korumak için düzenli olarak favorilerini değiştirir. Bu tavır çocukları güvensiz bir ortama sokar 😮💨 ve aile içinde bir yer elde etmek için ebeveynlerini etkileme yarışına girmelerine neden olur.
Bir gün, bir çocuğa aşırı derecede iltifat ederken, erkek veya kız kardeşi hakkında çok kötü konuşurlar; ertesi gün tam tersini yaparlar. Karşılaştırma ile rekabet fikrini aşılamak bu narsist ebeveynin hoşuna bile gidebilir, çünkü onun sevgisine ve ilgisine muhtaç birilerini etrafında görmek onun egosunu okşamak için birebir. Söz konusu 10 - 12 yaşında bir çocuk da olsa bu maalesef böyle!
🔗 Narsist düzelir mi? Bir narsist değişebilir mi?
3) Narsist ebeveyn çocuğunu sürekli eleştirir.
Narsist kişiler toksik dil kullanmakta ustalar. Aslında, aile üyelerini duygusal olarak kötüye kullanma eğilimleri, çocuklarını hemen hemen her konuda küçük düşürmeleri anlamına gelir. Narsist ebeveynler, çocuğunun sürekli olarak kendi etkisi altında kalmasını umduğundan, çocuğunun herhangi bir yetişkinlik ve bağımsızlık belirtisi göstermesini, aşırı derecede kıskanabilir. Bu yüzden gaslighting devreye girerek sürekli olarak patolojik şekilde eleştirmeye devam ederler. Görünüşleri, kiloları, notları, eş seçimi, arkadaşları ve hatta kariyer yolları hakkında onları küçük düşürürler. Her şeyde bir hata, bir eksiklik bulacaklar.
🔗 Kendinden şüphe etmene neden olan 16 gaslighting cümlesi
4) Narsist ebeveyn çocuk üzerinde hak iddia eder.
Narsist anne veya baba çocuklarının kendi kişisel gelişimleri veya mutluluklarından fedakarlık yapmalarını isterler. Bunun iki nedeni var. Birincisi, narsist anne ve babanın bencil doğaları başkalarının mutluluğu veya ihtiyacını kendininkinden daha önemsiz görür. Bu yüzden başkalarının mutluluğu için kendi zamanlarını veya paralarını feda etmek istemezler. İkincisi ise çocuk üstünde hak iddia etmeleri, yani mülkiyetçilik. "Bunu bana yapamazsın!"
🗯️ "Bunu bana yapamazsın!"
|
Narsist ebeveyn aynı zamanda çocuklarının mutluluğunu kıskanabilir. Kıskançlık ile ilgili olarak, özellikle, çocuğun yetişkin hayatında romantik bir partnerin ortaya çıkması, büyük bir tehdit olarak görülebilir ve sıklıkla reddetmeye, eleştirilere ve/ya rekabetçi davranışlara sebep olabilir. Hiçbir romantik eş çocukları için yeterince iyi değildir ve hiç kimse, çocuklarının egemenliği söz konusu olduğunda onlarla boy ölçüşemez.
5) Narsist ebeveyn çocuklarına karşı çok katı ve sert olabilir.
Narsistler, kendilerini hayal kırıklığına uğramış veya hüsrana uğramış hissettiklerinde genellikle kızgın ve saldırgandırlar. 🫵Çocuğunu kontrol etme arzusu o kadar yoğundur ki çocuk, ebeveyninin kontrolü dışına her çıktığında, narsistik ebeveyn olumsuz ve orantısız bir şekilde tepki verir. Çocuklarının eleştirel veya kışkırtıcı olduğuna inanırlarsa, şiddetle sinirlenebilir, bağırabilir ve hatta bazen fiziksel olarak taciz edebilirler. “Ağlamayı kes ve güçlü ol biraz!” veya "Kaç kere söyledim, market torbalarını masaya koymandan nefret ediyorum!" diyerek çocuk üzerinde acımasız bir otorite kurmaya çalışırlar.
Öfke kontrolü nedir bilmeyen narsistler cezalar konusunda da oldukça sert olacaklardır. Eğer kendilerini o gün herhangi bir sebeple tetiklenmiş hissederlerse bunun acısını çocuktan çıkarmak onlar için çok kolaydır. Fiziksel şiddet kadar psikolojik şiddet de ciddi bir mesele. Hakaretler, bağırış çağırış, bunların hepsi çocuk istismarı ile aynı şey anlamına gelir.
6) Narsistler çocuklarına dengesiz sevgi ve ilgi gösterir.
Kendileri için sosyal saygınlık ve nasıl göründükleri çok önemli olduğundan dolayı sosyal çevrelerinde veya başkalarının yanında daha yumuşak başlı, neşeli, sevecen, ne yapıyorsa ailesinin iyiliği için yapıyor gibi gözükebilirler. Ancak aile içerisinde çocuklarına ve diğer aile üyelerine karşı katı, sert ve eleştirel bir tutum gösterdiklerini konuştuk.
Ebeveyn, çocuğu onun yolunda gitmeyi kabul ettiği sürece nazik ve sabırlıdır. En ufak bir "itaatsizlik"te veya uzaklaşmada öfkelenip zalim olabilir. Çocuğun dengesiz sevgi ve ilgi ile karşı karşıya kaldığı bu “aşk-nefret” sistemi, onu ebeveynin beklentilerine sinsice uymaya zorlayan güvensizlik ve duygusal bağımlılıkla işaretlenmiş bir ilişki tarzı üretir.
🗯️ "Annem dışarıya karşı farklı görünmeye çalışıyor!"
|
7) Narsist ebeveyn çocuk yerine kararlar alır.
Narsistik kişilik bozukluğu olanlar, çok meşgul kişiler olabilirler, yani bir şekilde, onları tam olarak ilgilendirmiyor olsa bile, her bir dönüm noktası karar verme sürecinin merkezine girmeye zorlayacaklardır. Kontrol delisi narsist anne veya babalar, çocuk kaç yaşında olurlarsa olsun, çocuğun yaşam tercihleri üzerinde hak iddia eder. Çocuğun tek başına karar almasına izin vermez, hatta verdiği kararlar konusunda çocukla ters düşerek özgüvenini zedeleyici şekilde davranabilir.
🗯️ "Futbolu sevmen önemli değil, baban gibi tenis oynayacaksın."
|
8) Narsist ebeveyn duygusal manipülasyon yapar.
Narsist ebeveyn ile büyüyen çocuk, küçük yaşlardan itibaren çok net bir mesajı çocuğuna aşılar. Senin için çok şey yaptım bu yüzden senin bireyselleşmene izin vermeyeceğim! Sürekli duygusal manipülasyona maruz kalan çocuk, büyüdüğünde uzaklaşmaya, bireyleşmeye veya sınırlarını çizmeye kalktığı için muhtemelen kendisinde toksik suçlululuk duygusu hissedecek.
🗯️ "Seni barındırdım, seni besledim ve seni yetiştirdim, bu yüzden şimdi bana borçlusun" ve "Bu nedenle hayatın ilerleyen dönemlerinde benim için bir destek mekanizması olmanı bekliyorum". |
9) Narsist ebeveyn çocuğa destekleyici tutum sergileyemez.
Narsistler diğer insanların işlerine karışmayı severler, ancak insanlar onların tavsiyelerini dikkate almazlarsa veya esasen canlarının istediğini yaparsa, o zaman onları artık desteklemediklerini açıkça belirtmeseler de içten içe onun başarılı olmasını istemeyebilirler. “Bilmiyorum, kendin seç” önermelerini özetleyen budur. Sırf daha sonra bu sihirli kelimeyi söyleyebilmek için; 'Sana söylemiştim'.
Narsist, sapkın, manipülatif bir ebeveyn, kendisini çocuğuna yansıtır, onu olduğu gibi kabul etmez. Çocuğunu bir zevk nesnesi haline getirmedikçe hiçbir ilgi ve sevgi yoktur. Çocuk istenen görüntüyle eşleşmiyorsa. Reddedilecek, zorbalığa uğrayacak, aşağılanacak... Gözdağı verme, hakaret, korku yoluyla... ebeveyn, çocuğun kimliği ve yaşamı üzerinde büyük bir güç sahibi olur.
10) Narsist ebeveyn çocuklarını sürekli suçlar.
Narsistler aile içi çatışma kültürünü haklı ve haksız kavramları üzerine inşa ederler. Şüphesiz haklı olan her zaman narsist ebeveynin kendisi olacaktır. Haksız ise her zaman çocuklar ya da diğer aile üyeleri. Narsistler kendilerini hep üstün görme ve mükemmel olduklarına inanma ihtiyacı duyarlar ve sistematik olarak hatalarını çocuklarına yüklerler.
Olumsuz durum gerçekleştiğinde suçlusu bir başkası olmak zorunda olduğu için çocuk narsist ebeveynler tarafından sürekli suçluluk duygusu pompalanmasına maruz kalacaktır.
🗯️ "Bu kadar yorgun olmam senin suçun!" "Seninle uğraşmak zorunda kalmasaydım harika bir kariyerim olabilirdi!"
|
Anonyme, bir yıl önce