30 yaş, aşkı aramaktan vazgeçmek için bir sebep değil!

Şu an 30 yaş sendromunun buram buram her yanımı sarmaya başlamış olması bir yana, "hayattan beklentilerimi küçültmeye yokum!" diyorum. “Hayata yeniden başlamak” ve doğru ilişki içerisinde sonsuz çiçekler açacak olmak için hâlâ heyecanlıyım. Birkaç beyin fırtınası seansından sonra moral ve motivasyonumu korumak için bir iki strateji buldum.

Görevimiz: 30 yaşından sonra aşkı aramak

İdeal erkeği bulmak fena bir başarı değil. Ama, inanın bana 30'lu yaşlarında, bekar bir kadın olmak da alkışı hakediyor. Yıllar geçtikçe çevresel uyaranlar öyle bir artıyor ki, yalnızlıktan mutluyum desen de, ya alıngan ya da umutsuz hissetmeye başlayabiliyorsun.

Ben 30 yaşında bekar bir kadın olarak, üniversite sıralarında tanıştığım eşime boşanma kararımı açıklamak istediğimde, sonsuz mutluluk için tek şansımı mahvetmiş olduğumu hissediyordum. Bir erkeğin hayatımdaki kararlara karışmasına veya özel alanıma girmesine izin vermeyi reddettiğimde neredeyse "çok seçici olmakla" suçlanıyordum. Bugün diyorum ki; “Bana bırakın, gerçek aşkı bulacağım.”

Yaş sorunsalı

Toplumsal normlara göre, bir kadının 30 yaşından sonra aşkı bulma şansı daha az. Artık o evde kalmıştır. Tam 29 yıl ve 365 gün sonunda çekici bir kadın olmaktan vazgeçeceğim, öyle mi? Bu söylentiyi kim başlattıysa onu buradan selamlıyorum.

Şahsen, otuzlu yaşlarında, yirmili yaşlardaki gençlerden çok daha “dengeli” ve “başarılı” olarak kabul edilen insanlarla karşılaştım. Doğrusunu söylemek gerekirse, hiçbir kural yok. Her insanda olduğu gibi; her ne yaşta olursanız olun, her kadın benzersiz ve kendine has özelliklere sahip. 

Yaş kavramı ise yalnızca toplumlar incelenirken kullanılan bir değişkenden ibarettir. Aynaya baktığınızda: yeni beyazlayan saçlar ile büyükanne gibi göründüğümü kabul etmek veya öyle davranmak istemiyorum. Kendime bakmaya, dikkat çekmeye ve olumlu bir tutum sergilemeye devam edersem, mutluluğu ararken elimden gelenin en iyisini yapacağımı göreceksiniz.

Diğer insanlar bizi görünüşümüze göre yargılar, bu bir gerçek. Ama güzel ve sonsuz olabilecek bir görüntü kimin umurunda? Görünüşümü ve kişisel bakımlarımı asla ihmal etmedim. Kendimi sevmeyi öğrendim, kendimi kabul ediyorum ve bekar olmanın benim tercihim olduğunu hatırlayarak yaşım ve medeni durumumum yaşamama engel olmadığını anladım. Sevdiğimi yapıyorum, bana uygun olanı tercih ediyorum ve mutluyum.

"Mutluysam, gelecekteki partnerim ile karşılaştığımda saçacağım enerji ile onu ıskalamama şansımın çok daha yüksek olduğuna inanıyorum. Parlak gülümsememi onlarca metre öteden fark edecek ve eminim bana direk kimlik bilgilerimi sormayacak. Oldu ki, kimse ile karşılaşmadım, en azından o gün çok iyi görüneceğim."

İşlevsel olmayan sınırlayıcı inançları boykot ediyorum!

Aşkı bulmak istemekle, boşluğu dolduracak birine ihtiyaç duymak arasında fark var. Tekrar aşkı bulursam, bu ben istediğim için olacak. Burada altını çizmem gereken yer; ne istediğimi ve ne istemediğimi biliyorum. Yirmili yaşlarımda, üzerinde fazla düşünmeden atladığım yara bandı ilişkiler artık geride kaldı.

Yanlış kararlar vermek veya hata yapmak yorucu ama aynı zamanda aydınlatıcı. Bunu söyleyeceğimi hiç düşünmezdim ama tüm eski sevgililerime teşekkür ederim çünkü ihtiyacım olan partnerde aradığım özellikler konusunda gözlerimi açtılar. Talep etmeyi insan yaşla birlikte öğreniyor ve size uymayan birine “hayır diyebilmek” zamanla daha kolay hale geliyor. Komik, seksi veya yakışıklı biri olsa dahi…

Artık, insanlar ekran aracılığıyla da kesişebiliyor. Flirt uygulamalarıyla ilgili elbet benim de bir repertuarım var. Görünüşe göre istisnalar var, ama narsistleri çekmek için bir hünerim olduğunu buralarda keşfettim. Sonuç: Narsistleri tanımak artık benim için çocuk oyuncağı.

Tinder’da satır aralarını okumayı da çabucak öğrendim: "Sıradan ilişkileri sıkıcı buluyorum” gibi “havalı” bir cümle, "Sadece seninle takılmak istiyorum" demenin kibar bir yoluna denir. Ghosting alarmı! Hayatıma aniden bomba gibi giren devrim niteliğindeki adamların Love-Bombing şüphelisi olduklarını anlamam da çok zamanımı almadı. “Modern” flört yöntemlerinden şüphe duyuyor olsam da bilinçli şekilde kullanıldığında kadınlar için tam bir kütüphane olduğuna katılıyorum.

📊Bu arada, biraz rakam vereyim. 30 yaş üzerindeki bekar kadınların %62'si, kullandıkları flört uygulamalarından dolayı hayal kırıklığına uğruyor.

Bu kadın bir rehabilitasyon merkezi değildir!

Taliplerimizden biri ilk aşamayı geçtiğinde, geleceği düşünmeden önce yine de onunla önemli bir nokta hakkında konuşmak gerekiyor. Birçok insan ani ayrılıklardan zarar görüyor veya sevmekten “basitçe” korkuyor.

Hayatıma giriş yapan bir erkek, 

• beni, bir terapist olarak mı görüyor?
• ben bir sıçrama tahtası mıyım? 
• ya da benimle sadece biraz keyifli vakit geçirmek mi istiyor?

BİLMEK istiyorum. 

Artık kaybedecek zamanım yok ve benim de tercih etme hakkım var! Mümkün olduğunca garip durumlardan kaçınmak istiyorum, böylece “ikimiz de aynı yöne mi gidiyoruz?” görebiliriz. Düşündüklerimi söylemekten çekinmiyorum ki sağlıklı ilişkiler kurabileyim.

Reddilme duygusu ile başa çıkmak, hayal kırıklığı ile mücadele etmek ve tekrar birine güvenmek enerji alır. Niyeti ne kadar net olursa, sinirlerim için o kadar sağlam olur. Geçmiş deneyimler hakkında konuşmak bazen bir gelecek inşa etmenin iyi bir yolu. Bu, günün felsefi anı.

Son bir tavsiye: Kendinizi eve kilitlemeyin

Özellikle de yüzünüzü battaniyenizin altında gizlerken, bir boş dondurma kutusunu daha sehpanın üzerine terketmek yerine, yüzünü ileriye dön! Sevdiklerinle ortak paydada buluşmaktan daha iyi bir şey yoktur, bu yüzden dışarı çıkıp sevdiğiniz yerlerde takılmaktan çekinmeyin! Kim bilir, belki benim gibi hisseden birileri beni orada bekliyor olabilir.