Calimero sendromu: şikayet etmeyi huy haline getirmek

Calimero sendromu nedir?

“Haksızlık bu!” Artık bir yaşam tarzı haline gelen bu söz, Calimero sendromu mağdurlarının en sevdiği dizesidir. Çıktığı yumurta kabuğunun yarısını kafasına takmış bu küçük siyah civciv, 70'li yıllardan bir çizgi filmin kahramanıdır. Sürekli şikayet eder, bu sendroma bu yüzden adını vermiştir. Calimero!

🤷‍♀️ Bu tür insanlardan kaçma eğilimindeyiz çünkü bütün gün şikayet duymak çok yorucu olabilir. Ancak bu şikayetler göz ardı edilmemelidir, çünkü bir tür haklı nedenleri de yok değildir. Aynı şekilde, bir Calimero'yu şikayet ettiği için eleştirmek de onun kendisine daha fazla yüklenmesine neden olur. 

Şikayet etmeyi kim sevmez?!

Bir şeylerden şikayet etmek, omuzlarımızdaki yükü azaltır. Bizi rahatsız eden şeyleri dışa vurmak ile psikosomatik hastalıklara yakalanmış olmayı birbirinden ayırt etmeliyiz. Çünkü şikayet etmenin, olumlu etkileri de var! 

Psikanalist ve “Calimero Sendromu” adlı kitabın yazarı Saverio Tomasella, kitapta daha önce insanların kötü algılandığı için şikayet etmekten kaçındıklarını açıklıyor. Tartışmadan kaçınma davranışı ile “içinize atmak” kendinizi hasta etmek anlamına gelse bile sıkıntı, ıstırap, üzüntü, fikir ayrılığı gibi şeyleri kendinize saklamanız gerekiyordu. Ama hayır, şikayet etmek iyidir! Çıkıntıklık yapmak aslında iyidir.😉

🎭Ayrıca, ben de dahil, hepimiz bunu kararında yapıyoruz… Şikayet etmek yapıcı olmaktan çıktığında ise işler kötüleşiyor. Mesela Calimero karakteri bunu kullanıyor ve baya baya kötüye kullanıyor, şikayet etmek artık sadece bir kaçış yolu veya şok azaltma yöntemi değil, bir var olma biçimi haline geliyor!

Bir Calimero nasıl ve neden böyle davranır?

Bir kişi sürekli şikayet ettiğinde, bir çeşit yarayı gizlemeye çalışmaktadır. Tedavi edilmemiş bir çocukluk travması veya duygusal şok gibi. Ayrıca çevremizdekilerin çok şikayet ettiğini duyduysak, şikayet etmek öğrenilmiş bir davranışa dönüşmüş olabilir. Bu nedenle, elbette, ebeveynlerimizin hatalarını tekrarlamak istemiyoruz, ancak bazen tam olarak aynı şeyi yaptığımızın farkında değiliz. Daha çocukken duyduklarımızı tekrar ediyoruz.

Bazen şikayetler, kişinin dile getiremediği daha derin bir mutsuzluğu ya da saklamaya çalıştığı sorunları gizler. Sürekli şikayet etmek, gerçek sorunları düşünmemenizi sağlar. Calimero sendromu yaşayan insan şikayet etmek ile yardım için dikkat çekiyor olmak aynı şeymiş gibi düşünür.

2 tip Calimero

Kitapta psikolog Tamosella iki tip Calimero ailesinden bahseder.

1. grup: Şikayet, kişiyi zayıflatan her şeye odaklanacaktır.

2. grup: Şikayet, kişinin yaşadığı ya da yaşamadığı haksızlıklar, kısaca “adalet” kavramı etrafında dönecektir.

Duyguları şikayet ederek ifade etmek

Şikayet etmek yaşam tarzı haline gelmiş bir insan aslında mutsuzluk verici ve haksızlığa uğratan olaylar yaşamış ve yeniden aynı mağduriyetten korkmaktadır. Calimerolar, derin utanç duyguları yaşamış ve aşağılanma, reddedilme ya da terk edilme gibi durumlara maruz kalmış olabilir. Calimerolar, yakınmaya başladıkları zaman duygularını ifade ettiklerinin farkında değiller.

💳 Örneğin, bankamatik banka kartımızı yutar. Calimero sendromunuz varsa kendinize acıyarak tepki vereceksiniz: "Bu haksızlık, hep benim başıma geliyor, bana garezleri var! Şimdi ne yapacağım?" Bu olayla ilgili olarak gerçekleri ve ilgili duyguları bu şekilde şikayet etmeden de söyleyebiliriz: “Kredi kartım ATM'de yutuldu, ödemelerimi nasıl yapacağımı bilmediğim için tedirgin ve çaresiz hissediyorum”.

Her iki durumda da kendinizi ifade etmeye çalıştınız. Ama birinde etrafınızdakileri nasıl tepki vereceklerini şaşırdıkları bir paniğe sürükleyerek bir de duygularınızı daha iyi yöneterek. Ve açıkça, ikinci durumda bize yardımcı olacak çözümler daha rahat sunulabilir.

Şikayet etmeyi hayat tarzı haline getirmemek için neler yapabilirsiniz?

Kendini şikayet ederek ifade etmekten vazgeçmek ve calimero sendromundan kurtulmak için gereken üç aşama vardır. Etrafınızda bir Calimero olsun ya da olmasın, bu gerçekten yardımcı olabilir:

😩 Kendinizi olduğunuz gibi görmeyi kabul etmek: 

Sık sık şikayet ettiğinizi kabul etmek kolay değildir. Ancak kendi davranışınızla yüzleşmek gözlerinizi açar.

🧐 Şikayetlerin kökenini anlamak: 

Şikayetlerin nasıl başladığını belirlemek gerekir. Kökeni belirlemek (duygusal şok, sağlık problemleri, kaygı, kendini değersiz hissetme, anlaşılamama, travmatik bir olay, vb...) aile alışkanlığı olsa bile asıl sorunun çözülmesine yardımcı olur.

😌 Duyguları ifade etmek: 

Şikayet etmek bir araçtır. Eğer daha doğru araçlar edinebilirseniz hissettiklerinizi ifade ederken şikayet etme huyunuzdan vazgeçebilirsiniz. Günlük, terapötik yazı yazmak, öfke kutusu edinmek, bir blog yazmak… Kendinizi ifade etmenin başka bir yolu olmalı.

Şikayet etmenin size ve çevrenizdekilere zarar verecek kadar hayat tarzı haline geldiğine inanıyorsanız, bir psikolog ile konuşmak ve davranışlarımızı daha kolay ve objektif bir şekilde anlamaya çalışmak iyidir. 

🤩Kendini sorgulamak ve daha mutlu ve dingin bir hayat için kendini geliştirmek senin elinde.

Etrafınızda bir Calimero varsa aynı tavsiye ona da uygulanabilir. Onunla bu konuyu büyük bir duyarlılık ve empati ile konuşmalısınız. Bu, kişinin, yapıcı olmak yerine yıkıcı olan varoluş biçiminin farkına varmasına gerçekten yardımcı olacaktır.

Kaynak

Psikanalist Saverio Tomasella, Calimero Sendromu adlı kitabı