"Çocuğum özgüvenli mi, narsist mi?" Psk. Şeyma Sert

Öz mü güven gerçekten?

Sahi nedir bu özgüven? Özgüven; bireyin kendisine yönelik iyi, olumlu duygular geliştirmesi sonucu kendini iyi hissetmesidir. Yani özden gelen bir güven, kendini sevmekle gelen bir güven. Kendini tanımak kendini sevmekle başlar. Kendini seven kişiler, kendilerine güven duyarlar ve kendileriyle barışıktırlar.

Yanlış algılanan özgüven kavramı

Peki, bu durum günümüzde nasıl algılanıyor? Geçtiğimiz gün bebeğimi parkta oyalarken, 6-7 yaşlarında bir çocuğun arkadaşlarına oyun liderliği adı altında akran zorbalığı yaptığına şahit oldum. Kenardan onu izleyen annesi ise koltuklarını kabartarak yanındaki diğer annelere "Benim çocuğun da özgüveni çok yüksek." diyerek, gülümsüyor ve övünüyordu. Gerçekten bu mu, özgüven? Günümüzde, özgüven ve narsizm kadar birbirine karıştırılan başka iki kavram yok sanırım.

Narsizm; kişinin kendi bedensel ve/veya zihinsel benliğine karşı duyduğu hayranlık ve bağlılık. Kabaca, "kişinin kendisine aşık olması" olarak da tanımlanabilen bir terim. Narsistler, diğer insanları, hem fiziksel hem de duygusal olarak kontrol etmeye bayılırlar ve hatta, bunu kendilerinde hak olarak görürler. Günümüzde, bazı ebeveynler, çocuklarının özgüvenini desteklemeye çalışırken; onlardan birer narsist yaratıyorlar. Onları gereğinden fazla övüp, kendilerini diğer insanlardan üstün görmelerine yol açarak yapıyorlar bunu.

Paşa oğullar ve Prenses kızlar

Oğullarımızı "paşa", kızlarımızı da "prenses" sendromuna sokmadan onlara koşulsuz sevgi ve saygıyı gösterebilirsek eğer, onlar da akranlarına ve çevrelerindeki herkese saygı duymayı öğrenirler. 

Onları, narsizmin getirdiği yalnızlığa kendi ellerimizle itmek yerine, özgüvenli bireylerin meydana getirebileceği, dostluk, sevgi, dayanışma ve paylaşma kervanına katalım, öyle değil mi?

Sevgiler…

Psk.Dan.Şeyma SERT

Eskişehir Osmangazi Üniversitesi