| Özet |
Hayal kırıklığına uğrama korkusu ile başa çıkmak için 3 ipucu
Mühim olan başkalarının onayı değil ama sen kendine bu konuda yardımcı olmak için neler yapabilirsin bakalım…
1. Omuzlarındaki baskıyı hafiflet
Öncelikle bu korkunun kaynağını keşfetmek gerek.
Erken çocukluğumdan beri hayatın bir yarış olduğuna ikna oldum, söylediklerim, yaptıklarım veya yapmadıklarım için sürekli olarak gözlemlenme ve yargılanma duygusuna sahibim. Talepkar ebeveynler tarafında onaylanmak için beklemek ya da öğretmenlerin karşılaştırma ve kıyaslama eğilimi çocuklukta bu şekilde programlanmama neden olmuş olablir mi? 🤯
İş yerinde yanlış yapmaktan o kadar korkuyorum ki, girişimlerim hiç gün yüzü görmüyor, sevgilim beni arkadaşlarıyla tanıştırdığında sevilmemekten korkuyorum … Bir şeyler doğru olmayacak, yetersiz kalacağım korkusu hayatımın her alanında engelleyici olduğu kadar, her anına da hakim oluyor.
Hayal kırıklığı yaşamaktan korkmak; akışta kalmak veya hayatın kendiliğinden gerçekleşmesine izin vermek için bana alan bırakmıyor. Günün 24 saati beni endişeli hissetmeye sürüklüyor.
2. Bir adım geri at, olaylara dışarıdan bak
Ne yaparsam yapayım, sporda, işte ya da mutfakta ilk seferde başarılı olamıyor olabilirim. Hala tutkumu keşfetmiş değilim. Evet, ama ne var bunda? Başarısız olma ihtimali yüzünden, kendime acımak yerine kendimi toparladığım sürece büyüyorum ve ilerlemeye devam ediyorum.
Önemli olan hatalar, yanlış kararlar, pişmanlıklar gibi olumsuz deneyimleri “küçümsemek”, suçluluk duymayı bırakmak ve kendimin bazı zamanlarda tam bir başarısızlık öyküsü olarak görmekten çekinmemek. Bu ihtimali kucaklarsam,kendimi bu yüzden cezalandırmayı da bırakabilirim.
Neden hep suçlu hissediyorum? Ne de olsa, hata yapmak insani bir davranıştır, ve hiçbir profesyonel uzman olarak doğmaz. 💪Bir jimnastikçi, beden eğitimi dersine hiç adım atmamış olan bana ve benim esnekliğime gülemez. Beni yargılayabilecek kişiler sadece benimle aynı geçmişe, aynı imkanlara ve aynı koşullara sahip olanlar.
3. Kendine yeniden güven
Başkalarının fikirlerine daha çok önem vermek aslında derinlerde bir şeylerin gizli olduğuna işaret ediyor. Biliyorum, itiraf ediyorum: özgüvenim kırılgan ve yeteneklerimden şüpheliyim. 🙄 Böyle olmasa, ne pahasına olursa olsun başkalarını memnun etmek konusunda bu kadar ısrarcı olmazdım. Yine de, diğer insanların beni benden daha iyi tanımaması gerekiyor, bu yüzden bunu tersine çevirmek kendim için daha adil olmaz mıydı?
Önce kendimi düşünmek ve iyi yaptığım veya iyi olduğum şeylere odaklanmak, daha olumlu bir öz-imaj oluşturmaz mıydı? Niteliklerimi, beni benzersiz kılan şeyleri düşünüyorum ve diğer insanların bakışlarından korkmayı bırakıyorum.
Yazar notu: hayal kırıklığına uğramaktan korkmak, reddedilme korkusunun bir sonucuAslında, terk edilmişlik, onaylanmamış bir çocukluk gibi geçmiş deneyimler, bizde kötü. Bu olumsuz duyguları kendimize yaşatmamak adına “mükemmel” olmayı hedefleriz. İnsan eğer dış referanslara göre belirlediği şekilde mükemmel olursa sevilmeme, reddedilme veya yargılanma gibi kötü deneyimlerden kendini koruyabileceğine inanır.#BornToBeMe |
