Özet |
Yeter artık, bırakın da bari, sızlanmak serbest olsun!
Herkesin canı burnunda
"Bizim durumumuz yine iyi, o yüzden şikayet etmeyi kes!" Evet, daha kötüsü olduğunu biliyorum, ama yeterince yaşadım, direndim ve artık yoruldum, bunaldım! Herkes için zor olsa bile dışsallaştırmaya bazılarının daha çok ihtiyacı var.
Hepimiz 1 yıldır bir salgının ortasındayız ve aynı evde üçüncü bir karantina ile yüzleşmek zorundayız. Evde karantina süresi ve dışarda önlemler devam ederken, moral ve motivasyonumu etkileyen pek çok şey var. Karantina psikolojisi ve Covid yalnız ve boşlukta hissetmeme neden oluyor. Ne yapacağımı bilemediğimi hissediyorum.
🥂“Eski” ve “normal” hayatı özlüyorum, barlar, restoranlar, müzeler, sinemalar, konserler vb. Bir öğrenci olarak okulun karanlık koridorlarından geçmeyi bile özledim. Tekrar bu özgürlüklere kavuşmak için sabırsızlanıyorum.
Yani evet, yakınmak, şikâyet etmek, şekva etmek, tazallum bunlar çare değil, hiç bir şey değiştirmiyor. Ama kahretsin ki, içimdekini dökmek, kafamdakileri boşaltmak ve beni rahatsız eden bir şeyden şikayet etmek, beni iyi hissettiriyor, rahatlamama izin veriyor!
Pandemi ve akıl sağlığı
Mevcut koşullarda, toksik pozitiflik veya pozitif düşünce gücü gibi akımlardan umduğumu bulamayacağıma inanıyorum, itiraf edeyim... Benim umutlarım da salgının ilk gününde karantinaya alınmıştır ve bu durumda pandemi, sosyal destek, başkalarının sadece sıkıntısına ortak olması bile yükü hafifletiyor.
Hislerimi dışarı vurmak, sıkıntımı içimde tutmamak haksızlığı kendisini tedirgin eden bir durumu çare olarak karşılayabiliyor. Çünkü, bu salgının hepimizi nasıl haksızlığa uğramış hissettirdiğini ve bu salgından ruh sağlığımızın nasıl etkilendiğini hepimiz artık biliyor ve görebiliyoruz. Yalnız hissediyorum, sevdiklerimden kopuyorum, eskisi gibi değilim, konsantre olamıyorum ve içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor.
Daha da kötü hissetmemek için elbette bazı çözümler getirmeye çalıştım. Kız arkadaşlarımla görüntülü pilates seansları, meditasyon, yoga, ekmek pişirme, pide yapma vb. Açıkçası kafamı dağatabilmem 5 dakika falan sürüyor.
Durum çok uzun süredir devam ediyor ve çıldırmak istiyorum! Bu yüzden önemsiz bir şey olsa bile, ne zaman ihtiyaç duysam şikayet etmeye, yakınmaya başlıyorum. Bu benim salgına ve inanılmaz gerçekliğe dayanma şeklim.
Bu makaleyi beğendiniz mi?
Daha fazla bilgi almak ister misiniz 🤔 ?
Doğrudan yazara yazınBanu Karadeniz, Psikolog !
Banu Karadeniz'e bir soru sor
Düşüncelerinizi paylaşmak ister misiniz? Yorum bırakın